Το όνομα της Μακεδονίας γράφτηκε με αίμα και δεν διαγράφεται με μελάνι - Ο αγώνας συνεχίζεται!

153 ψήφοι χρειάστηκαν για να σβηστούν 3.000 χρόνια αγώνων οι οποίοι σμιλεύτηκαν με τον ιδρώτα και το αίμα των προγόνων μας. 153 αχαρακτήριστοι από εμάς βουλευτές, χαρακτηρισμένοι όμως πλέον από την Ιστορία, σαν σήμερα, πριν από 3 χρόνια, καταπάτησαν το θέλημα του ελληνικού λαού αντιδρώντας με την βία στα μεγαλειώδη, ακηδεμόνευτα συλλαλητήρια, στα οποία εκατομμύρια Έλληνες διατράνωσαν την αδιαπραγμάτευτη ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.

Η τότε κυβέρνηση, μεθοδεύοντας από καιρό το ξεπούλημα της Μακεδονίας, όπως αποδείχτηκε, συνεχίζοντας σήμερα την προκλητική στάση και δράση της μέσω κομματικής της φυλλάδας, προσπάθησε πρόσφατα να σπιλώσει το όνομα του ήρωα Παύλου Μελά. 

Συμμέτοχοι στο έγκλημα πολλοί από τους 147 βουλευτές της τότε αντιπολίτευσης που δεν υπερψήφισαν τη «συμφωνία των Πρεσπών», αλλά ως κυβερνητικοί πλέον βουλευτές αψήφησαν τη θέληση του λαού για ακύρωσή της. Με αυτήν τους τη στάση, κλείνοντας τα μάτια στην αδικία, αποδεικνύουν ότι η καταψήφιση της συμφωνίας ήταν απλά μια υποκριτική στάση μέχρι να αναρριχηθούν στην εξουσία.

Δυστυχώς για όλους αυτούς, οι μνήμες μας στάζουν αίμα, τα κόκαλα των ηρώων μας που είναι θαμμένα στην γη της Μακεδονίας τρίζουν και δε μας επιτρέπουν να ξεχάσουμε και να συναινέσουμε στην προδοσία. Το θυμίαμα των αγίων μας που περπάτησαν στα ιερά χώματα της μακεδονικής γης, ευωδιάζει για να μας θυμίζει το χρέος μας.

Η Δημοκρατική Πατριωτική Παράταξη «ΝΙΚΗ», γέννημα των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία μας, θα συνεχίσει να αγωνίζεται έως την τελική ακύρωση της κατάπτυστης «συμφωνίας των Πρεσπών» και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Εμείς, όπως και όλος ο  Ελληνικός Λαός, ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΜΕ και ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΨΑΜΕ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ.

Ο γαμπρός του Παύλου Μελά, Ίωνας Δραγούμης, κανοναρχεί: «Η πανώρια τούτη χώρα αίμα διψά και αποζητάει αμέτρητα παλικάρια. Από τον Βορρά πάντα γενεές βαρβάρων θα πλακώνουν για να πνίξουν την ελληνική τη φύτρα. Έλληνες, η φύτρα σας σε γης ελληνική γεννιέται, ξεφυτρώνει, θεριεύει και φυτρώνει. Γενεές κλεφτών ας στέκονται παντοτινά, σκοποί ακούραστοι, στα σύνορα τα βορινά, για ν’ αντρειεύουν οι Έλληνες πολεμώντας με βαρβάρους, και για να φυλάγουν τα ελληνικά, τα άγια χώματα. Είναι ανοιγμένος τώρα, μπροστά στα θολωμένα μάτια σας και στα μυαλά σας τα σκοτισμένα, ένας δρόμος ζωής και πολέμου. Αν θέλετε πάρετέ τον. Αν δεν σας αρέση πάλι τούτος βρίσκονται και άλλοι, αληθινοί και αυτοί, δρόμοι ζωής και πολέμου, διαλέξτε και πάρετε. Ειδεμή, σαπίστε εκεί που είσθε».

Στη φωτογραφία, στιγμιότυπο από την αποφράδα μέρα στο Πισοδέρι. Κάτω από ένα αδιαπέραστο σύννεφο χημικών, μπροστά στις αστυνομικές δυνάμεις που φύλαγαν τους λύκους από τα πρόβατα, την Ελληνική Σημαία -και μαζί της την φωνή και την τιμή του Ελληνικού λαού- κρατά ο μακαριστός Ευγένιος Τζιμογιάννης, η ψυχή της Νίκης. Την ευχή του να έχουμε.