Οι «Πρέσπες» του Αιγαίου

Μυστική διπλωματία ξεκίνησε ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης με τον Τούρκο Πρόεδρο Τ. Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Μαρτίου 2022. Ούτε το γραφείο του Πρωθυπουργού, ούτε το Υπουργείο Εξωτερικών προέβησαν σε επίσημες ανακοινώσεις για τις προϋποθέσεις και τα αποτελέσματα από την συγκεκριμένη συνάντηση. Παράλληλα υπήρξαν επαφές του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλου με τον Τούρκο ομόλογό του κ. Ακάρ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Τί ειπώθηκε ανοικτά;

Από τη μία πλευρά, ο Πρωθυπουργός σε προσωπική δήλωσή του ανέφερε ότι τέθηκαν τα θεμέλια για  «να συνεργαστούμε στα μεγάλα ζητήματα στα οποία αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε τεράστιες προκλήσεις». Αντιλαμβανόμαστε ότι επαφίεται στη φαντασία μας να υποθέσουμε ποιά είναι άραγε αυτά τα «μεγάλα ζητήματα» στα οποία σπεύδουμε «να συνεργαστούμε».

Από την άλλη όμως πλευρά, τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου μιλούν ξεκάθαρα ότι το μεγάλο ζήτημα υπό συζήτηση είναι η «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου».

Σε περιστάσεις όπως αυτή, συμβαίνει αποκλειστικά ένα από τα δύο – είτε ο τουρκικός τύπος ψεύδεται, είτε λέει αλήθεια. Δεν υπάρχει κατάσταση «ολίγον έγκυος». 

Εάν τα τουρκικά δημοσιεύματα ψεύδονται, τότε έχουμε μία κυβέρνηση που αφήνει την Τουρκία να την εκθέτει – επομένως είναι ανίκανη να διαχειριστεί οργανωμένα και με στρατηγική τα εθνικά θέματα. Εκτός αν ο Πρωθυπουργός κόψει τη λαλιά των Τούρκων και ευθαρσώς ανακοινώσει σήμερα, δημοσίως, ότι ο ελληνικός πλούτος δεν ανήκει προσωπικά στον ίδιο, ώστε να τον διαπραγματεύεται για συνεκμετάλλευση με οποιονδήποτε. Όπως κάποτε απάντησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στον Μωάμεθ Β’, «τό δέ τήν Πόλιν σοῖ δοῦναι, οὒτ’ἐμόν ἒστιν οὒτ’ἂλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταῦτη». Όμως τώρα επικρατεί σιωπή.

Εάν τα τουρκικά δημοσιεύματα λένε αλήθεια, τότε έχουμε μία κυβέρνηση που ετοιμάζει μία νέα προδοσία «των Πρεσπών του Αιγαίου», και δρα εσκεμμένα εν κρυπτώ για να μην καταλάβουν οι Έλληνες πολίτες τί μάς ετοιμάζει. Σε αυτό συνηγορεί και η χαλαρή «αφωνία» των κοινοβουλευτικών κομμάτων, που επιβεβαιώνει την συμπαιγνία ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος. Σε αυτήν την περίπτωση, τα πράγματα είναι σοβαρότερα. Πρόκειται για συζήτηση πίσω από την πλάτη του Ελληνικού Λαού, που, εάν γίνει πράξη, ουσιαστικά θα σημάνει διχοτόμηση και απώλεια του μισού Αιγαίου. Ο απόγονος του Αττίλα και του Ερτογρούλ θα χαίρεται τη δική του «γαλάζια πατρίδα», ενώ ο πολύπαθος ελληνικός Λαός θα γεμίσει, ξανά, με προεκλογικές υποσχέσεις για καλύτερες μέρες, ειρήνη, ανάπτυξη, γεμάτη τσέπη κλπ.

Θα αλλάξει κάτι προς το πραγματικά καλύτερο; 

Δεν περιμένουμε να αλλάξει η γείτονα χώρα. Με την ανοχή κάποιων μεγάλων δυνάμεων και την υποστήριξη κάποιων άλλων, δεν έχει απεμπολήσει ούτε στο παραμικρό την επιθετική της ρητορική. Συνεχίζει την καθημερινή απειλή χρήσης βίας. Έχει σε ισχύ το γνωστό casus belli σε περίπτωση άσκησης του έννομου εθνικού μας δικαιώματος για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Κατέχει παρανόμως τη βόρεια Κύπρο, έχοντας διαπράξει εγκλήματα πολέμου, παράνομο εποικισμό και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ανακηρύσσει στον ΟΗΕ απίθανες ΑΟΖ και τις υποστηρίζει. Παραβιάζει την συνθήκη της Λωζάννης αφανίζοντας τον Ελληνισμό Κωνσταντινούπολης, Ίμβρου και Τενέδου ενώ καπηλεύεται την εθνική συνείδηση των δυτικοθρακιωτών μουσουλμάνων. Διεκδικεί το μισό Αιγαίο, παίζει ύπουλα παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο και εργαλειοποιεί την παράνομη μετανάστευση εις βάρος της χώρας μας. Αυτή είναι η Τουρκία -μία πείσμων και ευφυέστατη διπλωματικά χώρα, που η ιστορία της έναντι των γειτόνων της δεν μοιάζει τόσο με ιστορία, όσο με μακροσκελή έκθεση ποινικού μητρώου.

Δεν περιμένουμε όμως, δυστυχώς, ούτε από τον Έλληνα πρωθυπουργό να αλλάξει αυτό που κάνει, προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο εξουσίας. Αυτό που ίσως αλλάξει είναι το μέγεθος της οσφυοκαμψίας και ηττοπάθειας (λέγεται και «πολιτική κατευνασμού») του συνόλου της κυβέρνησης, όταν αυτά προσέρχονται σε συζητήσεις με τον τραμπούκο της γειτονιάς μας. 

Ένας πρωθυπουργός που προστατεύει τα συμφέροντα του Λαού και του Έθνους του, όπως οφείλει να κάνει κατά το Σύνταγμα, σήμερα θα σφυρηλατούσε την ενότητα και το ηθικό του Ελληνικού Λαού, αντί να τον διχάζει και να τον βομβαρδίζει με φοβίες. Θα ισχυροποιούσε την Ελληνική Οικογένεια, αντί να την καθιστά φορολογικό τεκμήριο και αντικείμενο χλεύης. Θα δομούσε συμμαχικούς πόλους με κάθε πιθανό αντίπαλο της Τουρκίας. Δεν θα άφηνε αναπάντητες εντυπώσεις στη διεθνή διπλωματία και θα απαιτούσε κυρώσεις, όχι διαιτησίες, για τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Εν προκειμένω, θα δήλωνε ευθέως την ΑΟΖ μας και θα απαντούσε στην Τουρκία για την αποστρατικοποίηση των νησιών μας, ότι τα υποκριτικά λόγια της τα καλύπτει ο θόρυβος από τις μηχανές της «Στρατιάς του Αιγαίου» που καραδοκεί στην απέναντι παραλία. 

Αλλά δεν έχουμε τέτοιον πρωθυπουργό που να αγαπά την Πατρίδα και το Λαό πάνω από τον εαυτό του. Ούτε θα βγάλει ποτέ τέτοιου είδους πρωθυπουργό η κομματική κιμαδομηχανή της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και κάθε άλλου συστημικού δορυφόρου.

Η ΝΙΚΗ δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην μυστική διπλωματία της κυβέρνησης της ΝΔ. Πιστεύουμε ότι τα «θεμέλια» που τέθηκαν είναι σαθρά. Απαιτούμε την δημοσιοποίηση των συνομιλιών. Καλούμε τον Ελληνικό Λαό σε επαγρύπνηση. Και θυμίζουμε ότι ο Εφιάλτης δεν είχε το τέλος που ονειρευόταν, όταν χαμογελούσε στις μυστικές συνομιλίες του με τον Ξέρξη.