Δημογραφικό: Μία βραδυφλεγής πυρηνική βόμβα

Τό ξερίζωμα τοῦ γηγενοῦς πληθυσμοῦ τῆς πατρίδας μας καί ἡ βίαιη ὑποκατάστασή του ἀπό ἐντελῶς ξένο (ἀπό ἀπόψεως πολιτισμοῦ, καταγωγῆς, θρησκείας, γλώσσας) πληθυσμό δέν εἶναι καινούρια ἰδέα. Χάσαμε πολλές πατρογονικές ἑστίες μετά ἀπό παιδομαζώματα, ἐξισλαμισμούς, μαζικούς ἐκτοπισμούς καί γενοκτονίες πού ἔχει ζήσει τό Γένος μας. Ἀλλά καί σέ τούτη τήν ὕστατη πατρογονική γωνιά ὅπου σήμερα ζοῦμε, ἡ ἀπειλή τῆς ἴδιας τῆς βιολογικῆς μας ὕπαρξης ὑπῆρξε ὄνειρο τῶν Ὀθωμανῶν τήν περίοδο πρό τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821. Ἔναν αἰώνα μετά ἐκφράστηκε καί ἀπό τό περιβόητο «σχέδιο Καλλέργη». Σάν ἐφιάλτης πού ζωντάνεψε, αὐτές οἱ παρανοϊκές, ἀπάνθρωπες καί ἄκρως ἐπικίνδυνες ἰδέες δείχνουν νά παίρνουν σάρκα καί ὀστά τίς τελευταῖες δεκαετίες.

Ἡ Ἑλλάδα πρίν 50 χρόνια εἶχε αὐξανόμενο πληθυσμό, κοινωνική (ἐθνικοθρησκευτική) ὁμοιογένεια 98%, λίγα διαζύγια, καί ἐλεγχόμενο ἀριθμό ἀπό φιλήσυχους, ξένους, οἰκονομικούς μετανάστες, πού ἐργάσθηκαν στήν πατρίδα μας φιλότιμα καί πρόκοψαν κοντά στούς Ἕλληνες.

Σήμερα, ἡ μείωση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἑλλάδας τήν κατατάσσει παγκοσμίως στό χειρότερο 4% τοῦ πλανήτη. Θλιβερά ποσοστά διαζυγίων καί ὁλιγοτεκνίας, ἐπικίνδυνη καί ἡ μείωση στήν κοινωνική μας ὁμοιογένεια, που ἀνεπίσημες ἐκτιμήσεις τήν κατεβάζουν ἴσως καί χαμηλότερα ἀπό τό 70%.

Αὐτά δέν συνέβησαν τυχαία: Συστηματική ὑπῆρξε ἡ ἐπικοινωνιακή καί νομοθετική ἐπίθεση ἐναντίον τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας καί τῆς τεκνογονίας. Ἀπαξιώνεται, ἐκχυδαΐζεται, ὑποτιμᾶται ἡ παραδοσιακή ἑλληνική οἰκογένεια, καί τό νέο ἀντικοινωνικό πρότυπο εἶναι νά ζεῖ κανείς γιά τόν ἑαυτό του, ἀποκομμένος ἀπό τήν κοινωνία, ὄχι ὡς «πολίτης» ἀλλά ὡς «ἰδιώτης» μέ τήν ὑποτιμητική ἀρχαία ἑλληνική ἔννοια. Καί τά ἑλληνόπουλα μεγαλώνουν ὁλοένα καί πιό ἀπαρηγόρητα, ἀποξενωμένα ἀπό τήν τρυφερότητα, τίς ἀξίες, τόν ποιοτικό χρόνο τῆς γονικῆς στοργῆς.

Παράλληλα, ἐπί δεκαετίες, κατά συρροῆν παραβιάζονται τά σύνορά μας ἀπό παράνομους ἀπρόσκλητους ἐποίκους, στούς ὁποίους ἐπιπλέον χαρίζεται εὐτελῶς ἡ ἑλληνική ἰθαγένεια. Οἱ τελευταῖοι, οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ κατατρεγμένους δυστυχεῖς πρόσφυγες, ἀπέναντι στούς ὁποίους ἡ ἱερή ἑλληνική φιλοξενία εἶναι μέρος τῆς Παράδοσής μας. Ἀντιθέτως, πρόκειται γιά μεγάλη πλειοψηφία ἀνδρῶν σέ μάχιμες ἡλικίες, πού δέν ἔχουν καμμία πρόθεση νά ἀφομοιωθοῦν ἤ νά ἀσπασθοῦν τόν πολιτισμό, τίς ἀξίες, τή γλῶσσα καί τούς νόμους τῆς κοινωνίας στήν ὁποία εἰσβάλουν. Ἐγκαθιστοῦν, μέ τή σιωπηρή συνενοχή ἤ καί εὐλογία τοῦ πολιτικοῦ συστήματος, σκληροπυρηνικά γκέτο στόν τόπο προορισμοῦ τους, ἐπιβάλλοντας τήν ἰσλαμική σαρία, ἄκρως ἐπικίνδυνες ὑγειονομικές συνήθειες, καί τήν ἀδιανόητη γιά εὐρωπαϊκές νοοτροπίες ζωή τῶν χωρῶν, ἀπό τίς ὁποῖες δῆθεν τρέχουν νά ξεφύγουν.

Ἀκοῦμε ἀπό τό «κόμμα τῶν πολιτικῶν κομμάτων» ἀντιφατικές δηλώσεις: Ἀπό τή μία, «τί κρῖμα πού ἡ Ἑλλάδα ἔχει μεγάλη ἀνεργία καί χαμηλούς μισθούς καί οἱ νέοι μας φεύγουν γιατί δέν ἔχουν μέλλον». Ἀπό τήν ἄλλη, λένε πώς «χρειαζόμαστε πολλούς ξένους γιά νά ἀναπτύξουν τήν οἰκονομία μας καί νά μας πληρώσουν τίς συντάξεις». Δηλαδή, ἡ χώρα μας εἶναι ἰδανικός προορισμός γιά ξένους ἀλλά φρικτός γιά Ἕλληνες. Μάθαμε καί ἀπό τόν ὕστατο «πατριώτη» πρωθυπουργό μας καί μιά καινούρια λέξη γιά τόν νέο ἐχθρό του, τόν «νατιβισμό», δηλαδή τό νά εἶσαι αὐτόχθονας στήν πατρίδα σου.

Αὐτός λοιπόν εἶναι ὁ μισητός ἐχθρός τοῦ συστήματος: Ἡ αὐτόχθων ἑλληνική ὀρθόδοξη παραδοσιακή οἰκογένεια.

Μύθοι καί Ἀλήθειες γιά τήν ἐξέλιξη τῶν γεννήσεων στήν Ἑλλάδα

Μῦθος: «Τό πρόβλημα δέν εἶναι μόνο ἑλληνικό, ἁς τό δοῦμε μέ ἠπιότερο βλέμμα, διότι ἀφορᾶ στήν γενικότερη γήρανση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πληθυσμοῦ».

Ἀλήθεια: Σύμφωνα μέ τίς ἐτήσιες ἐκτιμήσεις τοῦ ΟΗΕ γιά τήν ἐτήσια ποσοστιαία διακύμανση τοῦ πληθυσμοῦ, σέ σύνολο 232 χωρῶν, ἡ Ἑλλάδα κατατάσσεται 223^η (!) μέ ἐτήσια ἐκτιμώμενη μεταβολή πληθυσμοῦ -0,48%, στήν ὁποία ἀσφαλῶς συμβάλλει καί ἡ φυγή τῶν νέων μας στό ἐξωτερικό. Εἴμαστε δηλαδή παγκοσμίως στό χειρότερο 4% τοῦ πλανήτη ἀπό πλευρᾶς πληθυσμιακῆς μεταβολῆς. Αὐτό, δέν εἶναι θέμα τῆς Εὐρώπης ἀλλά συγκεκριμένα τῆς Ἑλλάδας. Ποιά κυβέρνηση ἀνέλαβε, ἤ θά αναλάβει, τήν εὐθύνη νά λογοδοτήσει γιά αὐτό τό ἐθνικό ἔγκλημα;

Μῦθος: «Τό πρόβλημα δέν εἶναι ἀναστρέψιμο».

Ἀλήθεια: Οἱ γεννήσεις τό 1980 ἦταν 148.134 Ἕλληνες –δηλαδή 15,4 γεννήσεις ἀνά 1.000 κατοίκους- καί τό 2018 μόλις 74.121 Ἕλληνες, δηλαδή 6,9 γεννήσεις ἀνά 1.000 κατοίκους. Ἡ ἐλεύθερη πτώση τῆς τεκνογονίας, -55% σέ μόλις 38 ἔτη (-31% ἤδη στή δεκαετία τοῦ ’80!), καί ἡ ὑποκατάσταση μέ ξένους πληθυσμούς δέν εἶναι τυχαῖα ἐξέλιξη, ἀλλά ὑπολογισμένο ἀποτέλεσμα ἀρρωστημένης πολιτικῆς καί νοοτροπίας: (α) συστηματικός ἐκμαυλισμός τῶν νέων μας, (β) νομοθετική ἀλλοίωση τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ, (γ) ἀφύλακτα ἐπί δεκαετίες ἐθνικά σύνορα, (δ) εὐτελισμός τῆς ἑλληνικῆς ὑπηκοότητας καί ἰθαγένειας, (ε) φυγή τῶν νέων μας στό ἐξωτερικό γιά νά ἀποφύγουν τήν ἐξαθλίωση τῶν μνημονίων. Ἀλλάζοντας τή νοοτροπία μας μαζί, κοινωνία καί κυβερνῶντες, ἀντιστρέφουμε τούς δεῖκτες.

[1] Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ ’21 μόλις πρόλαβε νά ἀποτρέψει τέτοια, κυριολεκτικά, «βιολογική ἐπίθεση στή Ρωμηοσύνη»: ἕνα ἐκπονημένο σχέδιο τῶν Ὀθωμανῶν νά ἐκτοπίσουν συστηματικά τόν γηγενῆ πληθυσμό Πελοποννήσου καί Ρούμελης, καί νά τόν ἀντικαταστήσουν μέ Ἀσιάτες μουσουλμάνους. Ἀργότερα, στή Μικρά Ἀσία, οἱ γενοκτονίες τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τόν αἰμοσταγῆ ἐθνάρχη τῶν γειτόνων Κεμάλ –πρότυπο γιά τίς μετέπειτα ναζιστικές καί σταλινικές μεθοδεύσεις κατά πλείστων λαῶν- εἴχαν πάλι αὐτόν τόν χαρακτήρα: Τήν ἀλλοίωση, τόν ξερριζωμό καί τή βιολογική ἀντικατάσταση. Δυστυχῶς, ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται γιά ὅποιον λαό ἐπιλέγει νά τήν ἀγνοεῖ.