Εὐρωπαϊκή Ἔνωση καί Εὐρώ

Ἡ εἴσοδός μας στήν ΕΟΚ, μετέπειτα στήν Εὐρωπαϊκή Ἔνωση καί στό Εὐρώ δέν συνοδεύτηκε ποτέ ἀπό σοβαρή καί ὑπεύθυνη οἰκονομοτεχνική μελέτη τῶν συγκριτικῶν πλεονεκτημάτων καί μειονεκτημάτων πού θά ἐπέφερε στήν ἑλληνική οἰκονομία –ἀντιθέτως, ὅλη ἡ ἐπιχειρηματολογία ἐξαντλήθηκε σέ συνθήματα, διακηρύξεις καί δηλώσεις πολιτικῶν καί δημοσιογράφων.

Ὡστόσο, δυστυχῶς, τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν ἔξοδό μας ἀπό αὐτήν, πού ἐξίσου ἀντιμετωπίζεται μέ ἔλλειψη σοβαρῆς μελέτης.

Μία χώρα ὅπως ἡ Βρετανία, μέ καλορρυθμισμένη οἰκονομία, παραγωγική ἰσχύ, πανίσχυρο παραδοσιακό σύμμαχο τίς ἩΠΑ καί χωρίς νά ἔχει φύγει ποτέ ἀπό τό ἐθνικό της νόμισμα, ἔχει τήν ἄνεση τῆς ἀναίμακτης ἐξόδου ἀπό τήν Ε.Ε. Ἀντιθέτως, μία χώρα ὅπως ἡ Ἑλλάδα, ἀδύναμη οἰκονομικά καί παραγωγικά, μέ ἐξωτερική οἰκονομική κηδεμονία, χωρίς δικό της νόμισμα σήμερα, παραγωγικά ἀδύναμη νά θρέψει τόν ἑαυτό της καί μέ ἰσχυροποιημένη τήν ἀπειλή παραδοσιακῶν ἐχθρῶν γειτόνων, δέν ἔχει αὐτήν τήν πολυτέλεια στό εὐδιόρατο μέλλον. Μέ ἀπλά λόγια, τήν ἐπόμενη μέρα ἀπό τήν ἔξοδο ἀπό τό εὐρώ, κανένας λογικός προμηθευτής καυσίμων ἤ τροφίμων δέν θά ἀποδεχθεῖ πληρωμή σέ μία δραχμή ἀμφίβολης συναλλαγματικῆς ἀξίας. Οἱ «καλοπροαίρετοι» βοηθοί τῆς ἐξόδου μας ἀπό τό εὐρώ θά σπεύσουν μόνο ὅταν προσβλέπουν καί σέ δικό τους συμφέρον, ὥστε ἡ ἐπιλογή μας τελικά νά εἶναι ἀπό τόν ἕναν κηδεμόνα σέ ἕναν ἄλλον κηδεμόνα.

Ποιός δέν θά ἐπιθυμοῦσε τήν πατρίδα του ἐλεύθερη ἀπό κηδεμόνες; Ὅμως γιά νά τό πετύχουμε αὐτό, πρέπει πρῶτα νά σταθοῦμε στά πόδια μας, νά δυναμώσουμε ὡς κοινωνία, ὡς οἰκονομία, ὡς συνείδηση, ὡς ὑπόσταση. Ἀς ἀφοσιωθοῦμε σέ αὐτά λοιπόν.

Εἴμαστε στήν Εὐρωπαϊκή Ἔνωση. Αὐτό πρέπει νά τό διαχειριστοῦμε ὡς ἀνταγωνιστικό μας πλεονέκτημα καί ὄχι μειονέκτημα.

• Ἀρνούμαστε τόν ρόλο τῆς Ε.Ε. ὡς τόν ὑποχρεωτικό χωροφύλακα καί «μπαμπούλα». Ὑπάρχουν ὁμάδες συμφερόντων καί ἀνάμεσα σέ αὐτές πρέπει νά ἔχουμε καί ὁμάδες τῶν δικῶν μας συμφερόντων. Δέν εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά μοιραζόμαστε τό ἴδιο ὅραμα περί Εὐρώπης μέ ὅλους ἀδιακρίτως τούς εὐρωπαίους, οὔτε νά θυσιάσουμε τήν ἐθνική μας ἰδιοσυγκρασία καί ὑπόσταση καί ὁμοιογένεια γιατί πρέπει νά μοιάζουμε σέ ἄλλους.
• Οἱ χῶρες τοῦ Βίσεγκραντ εἶναι ἕνα ἐξαιρετικό παράδειγμα τοῦ ὅτι μπορεῖ μία χώρα νά κοιτάζει τό συμφέρον της χωρίς νά βλάπτει τήν εὐρωπαϊκή συμμετοχή της.
• Καί οἱ ἑλληνικές πολιτικές κυβερνήσεις ἀδιακρίτως ὅλης τῆς μεταπολίτευσης εἶναι ἕνα θλιβερό, ντροπιαστικό, ἐμετικό παράδειγμα ὅτι μία χώρα κόβει τά πόδια της στήν κλίνη τοῦ Προκρούστη, δεσμευόμενη νά διαλύσει τήν ἐθνική της παράδοση καί ὁμοιογένεια μέ ὀρδές ἐποίκων, πανηγυρίζοντας ἕναν ἀκατανόητο καί ἀποτυχημένο πολυπολιτισμό, καί, ἀκόμη χειρότερα σήμερα, μιλώντας ἐναντίον τοῦ νατιβισμοῦ, δηλαδή τοῦ φυσικοῦ δικαιώματος ἑνός αὐτόχθονα λαοῦ νά ὁρίζει τό μέλλον του ὅπως ἐκεῖνος θέλει. Αὐτό εἶναι ἔγκλημα κατά συρροή. Τελικά, ποιός τούς πληρώνει ὡς ὑπηρέτες τοῦ συμφέροντός του; Ὁ ἑλληνικός λαός ἤ  κάποιοι ἄλλοι;

• Ἡ Ἑλλάδα στά πλαίσια τῆς Ε.Ε. πρέπει νά χτίσει τήν αὐτάρκειά της καί νά δημιουργήσει σωρεία συγκριτικῶν πλεονεκτημάτων.
• Καταγγελία τελωνειακῆς σύνδεσης ΕΕ – Τουρκίας. Σήμερα κανένα προϊόν της Τουρκίας δέν τιμολογεῖται ἀπευθείας στήν Κύπρο καθώς δέν τήν ἀναγνωρίζουν ὡς κράτος. Αὐτό εἶναι ἀπαράδεκτο γιά μία χώρα πού θέλει Εὐρωπαϊκή προοπτική. Δέν ὑπάρχει κανένας λόγος νά προσφέρουμε προνομιακή οἰκονομική σχέση μέ μία χώρα πού συστηματικά ἁπλώνει χέρια στόν δικό μας ἐθνικό πλοῦτο.
• Ἀνατροπή τῶν περιορισμῶν καί τῶν ἀπαγορεύσεων (τόσο σέ καλλιέργεια ὅσο καί σέ ἐξαγωγές) ἀγροτικῆς καί κτηνοτροφικῆς παραγωγῆς σέ προϊόντα πού ἔχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα.
• Ἐπαναφορά καλλιέργειας μέ ἑλληνικούς φυσικούς σπόρους.
• Καταγγελία τῆς σύνθεσης τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου ἀπό μή νομικούς.
• Μόνιμη καταγγελία καί διεκδίκηση πολεμικῶν ἀποζημιώσεων ἀπό τή Γερμανία.
• Τά γειτονικά κράτη μας ἔχουν πολύ χαμηλή φορολογία καί πολύ χαμηλά μεροκάματα, ἑπομένως ἡ εὐρωπαϊκή συμμετοχή τους καί ἡ ἄρση τῶν συνοριακῶν καί ἐπιχειρηματικῶν περιορισμῶν ὁδηγεῖ παραγωγικές μονάδες καί ἑταιρεῖες μας νά μεταφερθοῦν ἐκεῖ. Τελικά μειώνονται τά ἔσοδα τοῦ κράτους μας, ἀνεβαίνει ἡ ἀνεργία μας, κατεβάζουμε τό βιοτικό μας ἐπίπεδο, προκειμένου νά ἀνεβάζουμε τό βιοτικό ἐπίπεδο ἄλλων χωρῶν. Αὐτό πρέπει νά ἀλλάξει. Θά ἐφαρμόσουμε ἐξισορροπητικά φορολογικά ἀντίμετρα, τόσο μέ ἐλάφρυνση τῆς φορολογίας τῶν ἐπιχειρήσεων στίς παραμεθορίους περιοχές μας, ὅσο καί μέ ἀντικίνητρα γιά ἑταιρεῖες πού κερδοσκοποῦν ἀπό τή λειτουργία τους στήν φτηνότερη πλευρά τῶν συνόρων.