ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Ἡ κλιματική ἀλλαγή ἐμφανίζεται ὡς εὐκαιρία  ἀλλαγῆς μιᾶς ἐπώδυνης βιομηχανικῆς πρακτικῆς γιά τό περιβάλλον, ἀλλά ἡ μετάβαση κρύβει ἐπικίνδυνες παγῖδες, μέ χειρότερη τήν ἐνεργειακή, οἰκονομική, ἐθνική μας ἐξάρτηση.

Τό «Ἐθνικό Σχέδιο γιά τήν Ἐνέργεια καί τό Κλῖμα» δέν εἶναι οὔτε σχέδιο, οὔτε ἐθνικό!

   Τό ΕΣΕΚ ὑπηρετεῖ ἀποκλειστικά γενικούς στόχους τῶν Βρυξελλῶν (μείωση ἐκπομπῶν θερμοκηπίου, προώθηση ΑΠΕ), ἀδιαφορῶντας ἐπιδεικτικά γιά τή Νο1 ἐθνική προτεραιότητα: τή μείωση τῆς ὑπέρμετρης ἐνεργειακῆς ἐξάρτησης ἀπό εἰσαγωγές πού εἶναι ἀπό τίς μεγαλύτερες στήν Εὐρώπη (74% ἔναντι 54% εὐρωπαϊκοῦ μέσου ὄρου).

• Ἀδιαφορεῖ πρακτικά γιά τό 67% τῆς ἐνεργειακῆς μας οἰκονομίας, που εἶναι οἱ ὐδρογονάνθρακες (πετρέλαιο καί φυσικό ἀέριο) καί πού σήμερα εἰσάγονται κατά 99%. Ἡ ὑποκατάσταση εἰσαγομένου πετρελαίου μέ εἰσαγόμενο φυσικό ἀέριο μειώνει τούς ρύπους, ἀλλά κρατᾶ τή χώρα ἐνεργειακά καί οἰκονομικά δέσμια.
• Ἀντικαθιστᾶ μέ βίαιο τρόπο τόν λιγνίτη πού παράγουμε, μέ φυσικό ἀέριο πού εἰσάγουμε.
• Δέν προβλέπει, οὔτε κἄν θέτει στόχους, γιά τό πετρέλαιο καί τό φυσικό ἀέριο πού μπορεῖ νά παράγει ἡ Ἑλλάδα στίς ἐπόμενες δεκαετίες. Αὐτό δέν εἶναι εὐθύνη τῶν Βρυξελλῶν ἀλλά ἀποκλειστικά τῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων.

Χαράσσουμε ἐθνική ἐνεργειακή πολιτική μέ ἀδιαπραγμάτευτο στόχο

τή μείωση τῆς ἐνεργειακῆς μας ἐξάρτησης ἀπό εἰσαγωγές

• Ἀνακήρυξη ΑΟΖ, ἄμεση ἔρευνα καί συμφωνίες ἐξόρυξης τῶν κοιτασμάτων ὐδρογονανθράκων πού ἀνήκουν στόν ἑλληνικό λαό, γιά ὑποκατάσταση εἰσαγωγῶν πετρελαίου καί φυσικοῦ ἀερίου, ἐνισχυμένη τεχνογνωσία καί δημιουργία νέων μόνιμων θέσεων ἐργασίας.
• Αὔξηση τῆς συμμετοχῆς ἀνανεώσιμων πηγῶν στό ἐνεργειακό μεῖγμα παραγωγῆς, μέ καθετοποίηση καί χωροταξικό σχέδιο.
• Προσέλκυση ἐπενδύσεων γιά νά ἀξιοποιήσει ἡ Ἑλλάδα τό ἰσχυρό δυναμικό ΑΠΕ καί νά καταστεῖ κέντρο παραγωγῆς «πράσινου» ὐδρογόνου, τοῦ καυσίμου τοῦ μέλλοντος.
• Ἀκύρωση τῆς βίαιης ἀπολιγνιτοποίησης καί τοῦ κλεισίματος ἐργοστασίων προτοῦ φθάσουν στό λειτουργικό τέλος ζωῆς τους –μίας ὀλέθριας λογικῆς πού φυσικά δέν ἀκολουθοῦν χῶρες τῆς ΕΕ μέ δεκαπλάσια παραγωγή λιγνίτη (Γερμανία, Πολωνία). Διαθέτουμε ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα ἐκμεταλλεύσιμα λιγνιτικά ἀποθέματα στήν Εὐρώπη, 2.876 ἑκ. τόνων, ὅταν ἐτησίως παράγουμε καί καταναλώνουμε λιγότερους ἀπό 5 ἑκ. τόνους. Συνοδεία λελογισμένης παραγωγῆς λιγνίτη, μέ πρόνοια γιά τό περιβάλλον –μέ ἐνσωμάτωση κόστους στήν τιμή κιλοβατώρας– καί τή μετάβαση σέ μιά μεταλιγνιτική ἐποχή μέ ὐψηλό βιοτικό καί περιβαλλοντικό ἐπίπεδο.
• Ἐπιτάχυνση ἐνεργειακῆς διασύνδεσης τῆς ἠπειρωτικῆς ἐνδοχώρας μέ τήν ἀνατολική νησιωτική Ἑλλάδα – τή μόνη γαλάζια πατρίδα στό Αἰγαῖο.

Εἶναι ἐθνική ἀνάγκη ἡ καινοτομία στήν ἐνέργεια, μέ ἀποδέκτη ὅλη τήν κοινωνία καί

στόχο ἕνα ἀνθρώπινο καί ἀξιόπιστο μέλλον γιά τά παιδιά μας.

Μείωση τῶν ἐκπομπῶν καυσαερίων στίς Μεταφορές

• Ἰσχυρά κίνητρα ἀνανέωσης ἐπιβατικῶν ὀχημάτων καί μείωσης καυσαερίων στά ὑπάρχοντα ὀχήματα. Ἐπιτέλους, νά φύγουμε ἀπό αὐτοκίνητα γερασμένα, περιβαλλοντικά ἐπιβλαβή, ἐπικίνδυνα γιά τήν ὁδική ἀσφάλεια. Ἡ ἑστίαση στήν ἀμιγή ἠλεκτροκίνηση ἀφορᾶ σέ μία ἐλίτ, ἐνῶ ἀποκλείει τόν μέσο Ἕλληνα ἀπό τά ὀφέλη τῆς σύγχρονης τεχνολογίας αὐτοκίνησης.
• Ἔξυπνη ἑστίαση κινήτρων ἠλεκτροκίνησης σέ χρήση περιορισμένης ἐμβέλειας: ἀστικές ταχυμεταφορές, ταξί, ἐταιρικοί ἀστικοί στόλοι, μικρά νησιά.
• Αὔξηση συμμετοχῆς ἠλεκτροκίνητων σιδηροδρόμων στήν ἐπιβατική καί τήν ἐμπορευματική κίνηση. Σύμπτυξη ΚΤΕΛ μέ πυκνότερες διαδρομές, βέλτιστη πληρότητα ἀλλά καί ἐξοικονόμηση.

Μείωση τῆς κατανάλωσης ἐνέργειας σέ Κτίρια καί Οἰκίες

Περισσότερες ἀπό τίς μισές κατοικίες κατασκευάστηκαν πρίν τό 1980 μέ ἀνύπαρκτες προδιαγραφές θερμομόνωσης. Σήμερα, 2 στά 3 οἰκιακά κτίρια ἀνήκουν στίς χαμηλότερες ἐνεργειακές κλάσεις (Ε-Η) ἐνῶ μόλις 2,5% στίς ὐψηλές (Α-Β). Ἀντίστοιχα περιθώρια βελτίωσης ὑπάρχουν στά κτίρια γραφείων καί ὑπηρεσιῶν.

• Μόνιμα κίνητρα ἐνεργειακῆς ἀναβάθμισης τῶν κατοικιῶν.
• Ἐκτεταμένη χρήση γεωθερμίας καί ἠλιακῶν συστημάτων στήν ἐνεργειακή ἀπόδοση κτιρίων (ψύξη, θέρμανση, ζεστό νερό). Ἐνσωμάτωση ὐψηλῶν προδιαγραφῶν ἐνεργειακῆς ἀπόδοσης καί μόνωσης στόν Γενικό Οἰκοδομικό Κανονισμό.
• Μελέτη νέων μονάδων ἠλεκτροπαραγωγῆς μέ προοπτική τήν παροχή τηλεθέρμανσης – γιά δραστική μείωση κόστους οἰκιακῆς θέρμανσης καί ρύπανσης, νέες θέσεις ἐργασίας, μειωμένη εἰσαγωγή πετρελαίου.

Ἀνάπτυξη στίς Ἀνανεώσιμες Πηγές Ἐνέργειας (ΑΠΕ)

μέ εὐθύνη γιά τό περιβάλλον καί τήν ἐθνική οἰκονομία

• Χωροταξικό πλαίσιο ἀνάπτυξης ΑΠΕ, γιά προστασία τοῦ χαρακτήρα τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου καί τῶν νησιῶν, ἀποσαφήνιση τῶν περιοχῶν ἐφαρμογῆς, ἀπλοποίηση διαδικασίας ἀδειοδοτήσεων.
• Ἑστίαση ΑΠΕ σέ δομημένο περιβάλλον (πόλεις, ΒΙΠΕ) κοντά στήν κατανάλωση: μειωμένες ἀπώλειες μεταφορᾶς, ἐνισχυμένη ἐθνική ἐνεργειακή ἀσφάλεια.
• Ἔμφαση στήν ἡλιακή ἐνέργεια, ὅπου ἔχουμε σαφές πλεονέκτημα. Καθετοποίηση μέ ἀνάπτυξη ἐγχώριας βιομηχανίας παραγωγῆς φωτοβολταϊκῶν.
• Αἰολικά πάρκα σέ δομημένο περιβάλλον καί καλλιεργούμενα ἐδάφη, ὁπωσδήποτε ἐκτός περιοχῶν Natura. Κατασκευαστική καθετοποίηση μέ καινοτομία σέ ἠπιότερες τεχνολογίες (πχ. ἀπτέρυγες τουρμπίνες).

Ἡ ἀγορά τῆς ἐνέργειας ὀφείλει νά προασπίζει τό ὄφελος τῆς κοινωνίας. Τό σημαντικό στήν παραγόμενη καί ζητούμενη κιλοβατώρα δέν εἶναι ὁ πάροχος, ἀλλά ἡ προέλευση καί τό περιβαλλοντικό ἀποτύπωμα τῆς παραγωγῆς της.

• Ἡ ἀπελευθέρωση στή διανομή ἑνός μή διαφοροποιημένου ἀγαθοῦ, ὅπως ἡ κιλοβατώρα, κινητοποιεῖ ἀνταγωνιστικές ὑπηρεσίες ἀλλά ἐπιβαρύνει τόν καταναλωτή μέ πρόσθετα κόστη διοίκησης, διαφήμισης καί προώθησης.
• Τό τιμολογιακό μοντέλο χονδρικῆς-λιανικῆς τιμῆς πρέπει νά κινητοποιεῖ παρόχους καί καταναλωτές στήν ἐπιλογή τῶν ἐγχώριων καί πιό οἰκολογικῶν πηγῶν ἐνέργειας.