ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ

  1.  Στόν πολιτισμό μας δέν ἁρμόζουν τά σκουπίδια.

Χρωστοῦμε στά παιδιά μας νά παράγουμε λιγότερα καί νά τά διαχειριζόμαστε ὀρθότερα, ὄχι νά σπέρνουμε χωματερές! Ἀναγνωρίζοντας ὄτι τά ἀπόβλητα ἀποτελοῦν οἰκονομικούς πόρους, στοχεύουμε νά μεταβοῦμε ἀπό τή σπάταλη γραμμική λογική «παράγω-καταναλώνω-πετάω», σέ μία ὑπεύθυνη κυκλική οἰκονομία.

Παράγουμε στήν Ἑλλάδα ἀστικά στερεά ἀπόβλητα ἄνω τῶν 500 κιλῶν ἐτησίως κατά κεφαλήν, μέ τό 80% νά θάβεται σέ χωματερές, που εἶναι ὁ χειρότερος τρόπος διαχείρισης ἀποβλήτων. Τό ἀνωτέρω ἐπίτευγμα εἶναι ἔργο εὐρωλάγνων κυβερνήσεων που περιφρόνησαν τήν ἀρχοντιά καί τήν καθαριότητα τῶν προγόνων μας.

 

-Ἐκσυγχρονισμός στή διαχείριση τῶν ἀποβλήτων

  • Ἐνίσχυση ποιοτικῆς διαλογῆς καί ἐπεξεργασίας.
  • Ριζική ἀλλαγή στή διαχείριση ἀπορριμμάτων, μέ ἐπαναχρησιμοποίηση (κομπόστ), παραγωγή ἐνέργειας καί ἀνακύκλωση.
  • Ὁ ἐκάστοτε δῆμος θά εἶναι στήν πρώτη γραμμή εὐθύνης, μέ τήν παρακολούθηση ἐφαρμογῆς κάδων διαλογῆς ἀποβλήτων στήν πηγή– χαρτί/ γυαλί/ αλουμίνιο/ πλαστικό, ὀργανικά ἀπόβλητα– καί στήν συλλογή σέ χωριστά ρεύματα. Ὕπαρξη ἐπιβράβευσης ἀλλά καί κυρώσεων γιά τούς παραβᾶτες, μέ σκοπό τή μείωση τῶν σύμμεικτων ἀποβλήτων.
  • Ἐκσυγχρονισμός Κέντρων Διαλογῆς Ἀνακυκλώσιμων Ὑλικῶν γιά παράδοση σέ χωριστά ρεύματα, κατά τίς ἀπαιτήσεις τῆς ἀνακύκλωσης. Ὑποστήριξη μικρῶν δήμων σέ ὑποδομές διαχείρισης ἀποβλήτων.
  • Κατασκευή καί ἐκμετάλλευση σταθμῶν μεταφόρτωσης ἀπορριμμάτων καί σύγχρονων μονάδων ἐπεξεργασίας ἀποβλήτων μέ σύμπραξη δημοσίου καί ἰδιωτικοῦ τομέα. Ὑποχρεωτική, ἔγκυρη καί ἔγκαιρη καταγραφή στοιχείων ἀποβλήτων ἀπό ΟΤΑ στίς βάσεις δεδομένων, γιά ἀποφυγή φαινομένων εἰσφοροδιαφυγῆς.
  • Ἀξιοποίηση ἐφαρμοσμένης ἔρευνας γιά ἐνεργειακή ἀνάκτηση μέ καύση καί γιά χημική ἀνακύκλωση.

 

-Οὐσιαστική Ἀνακύκλωση

Βιώσιμη ἀνάπτυξη σημαίνει Ὀλιγάρκεια, Ἐπανάχρηση, Ἀνακύκλωση – μέ αὐτήν τήν σειρά προτεραιότητας! Ἡ ἀνακύκλωση εἶναι τρίτη κατά σειρά, ἀλλά γίνεται πολύ ἀποτελεσματικότερη ἐφ’ ὅσον ἔχουν προηγηθεῖ τά δύο πρώτα βήματα – νά ἔχουμε μάθει στήν καθημερινότητά μας, ἤδη ἀπό τά σχολεῖα μας, τήν Ὀλιγάρκεια καί τήν Ἐπαναληπτική Χρήση. Ἔχοντας ἀναπτύξει ὑγιῆ καταναλωτική νοοτροπία, ἡ εὔστοχη ἀνακύκλωση ἔρχεται ὡς φυσική ἐξέλιξη καί λογικό ἀποτέλεσμα. Καί τότε ὅλη ἡ ἐπένδυση τῆς Πολιτείας σέ νομοθεσία καί ὑποδομές θά πιάσει οὐσιαστικό τόπο.

Ἡ πολυδιαφημισμένη ἀνακύκλωση τῆς ΕΕ στηρίχθηκε σημαντικά σέ ἐξαγωγές ἀποβλήτων πρός ἀμφίβολους προορισμούς τῆς φτωχῆς Ἀσίας – κάτι που δέ μπορεῖ νά συνεχισθεῖ μέ τήν κλιμακούμενη ἀπαγόρευση εἰσαγωγῆς ἀποβλήτων ἀπό ἀσιατικές χῶρες καί τούς αὐστηρότερους ἐλέγχους (Σύμβαση Βασιλείας). Ταυτόχρονα, δέν ἔχουν ἀκόμη βρεθεῖ ὀριστικές λύσεις ἀσφαλοῦς ἀποθήκευσης τοξικῶν ἀποβλήτων γιά τό 31% τῆς παραγόμενης ἐνέργειας τῆς Εὐρώπης, που εἶναι πυρηνική. Κοντά στήν ὑποκριτική πλήν ἐνεργητική Εὐρώπη, ἡ Ἑλλάδα μένει παθητικά ἀνίκανη νά προνοήσει γιά τό περιβάλλον της. Αὐτό, ἄς τό ἀλλάξουμε!

  • Μείωση στή χρήση πλαστικοῦ: Ἐπικεντρωνόμαστε στίς συσκευασίες που εἶναι τό 40% ὅλου τοῦ πλαστικοῦ καί ἔχουν τή χαμηλότερη ἀνακύκλωση. Κίνητρα ἐνθάρρυνσης γιά τήν ἐμπορική διάθεση καί κατανάλωση προϊόντων σέ ἐπαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες (μεταλλικές,    γυάλινες). Ἐνίσχυση τῆς ἀνταποδοτικῆς ἀνακύκλωσης μέ σύστημα ἐπιστροφῆς ἐγγύησης στά μπουκάλια.
  • Καλλιέργεια συνείδησης ἀνακύκλωσης μέ κάδους χαρτιοῦ καί συμπιεστές πλαστικοῦ/ ἀλουμινίου σέ σχολεῖα καί μεγάλες δημόσιες ὑπηρεσίες. Ὑποχρεωτική ἀνακύκλωση τῶν δωρεάν σχολικῶν βιβλίων.
  • Δημόσιες προμήθειες μέ πρόσθετα κριτήρια κυκλικῆς οἰκονομίας: ἀνακυκλωμένα ὑλικά, σχεδίαση προϊόντων γιά εὔκολη ἐπανάχρηση, ἐπισκευή καί ἀνακύκλωση.

 

-Ἔμφαση στά Ὀργανικά Ἀπόβλητα

  • Ἀνακύκλωση ὀργανικών ἀποβλήτων (κομποστοποίηση) γιά γεωργική ἐκμετάλλευση ὡς φυτόχωμα.
  • Χωριστοί (καφέ) κάδοι ὀργανικῶν ἀποβλήτων μέ τή χρήση κομποστοποιήσιμων σάκων σέ νοικοκυριά καί καταστήματα μαζικῆς ἑστίασης.

 

 

  1. Εὐθύνη καί ἑτοιμασία γιά ἕνα φυσικότερο μέλλον.

Βιώσιμη ἀνάπτυξη σημαίνει νά παραδίδουμε περισσότερα ἀπό ὅσα μας χάρισαν. Σημαίνει ὅτι δέν εἴμαστε «πολῖτες περιορισμένης εὐθύνης», οὔτε ἐπαναπαυόμαστε σέ «κυβερνήσεις περιορισμένης εὐθύνης».

 

-Εἰδική ὑπηρεσία ἀντιμετώπισης Περιβαλλοντικῶν Ἐγκλημάτων

Τά σύγχρονα περιβαλλοντικά ἐγκλήματα περνοῦν ἀπαρατήρητα (μακροχρόνια καί ἔμμεση βλάβη στό περιβάλλον καί τόν ἄνθρωπο) ἐνῶ ἡ διερεύνησή τους εἶναι ἄκρως ἀπαιτητική σέ τεχνολογική, νομική, ἐπιστημονική γνώση, ἐλέγχους, τεκμηρίωση καί συνεργασία ὑπηρεσιῶν. Ἡ βλάβη ὅμως ὑπάρχει: ἀσθένειες, περιβαλλοντικές καταστροφές, μόλυνση τῆς τροφικῆς ἀλυσίδας, μειωμένο προσδόκιμο ἀνθρώπινης ζωῆς. Μόνο μέ μία εἰδική ὑπηρεσία ἐνισχυμένων ἱκανοτήτων καί ἀρμοδιοτήτων μπορεῖ νά γίνει ἀποτελεσματική πρόληψη καί καταστολή στή νέα μορφή ἐγκλήματος που ἀπειλεῖ τίς μελλοντικές γενιές.

 

-Δάσος! Μήν τό θυμόμαστε μόνο τήν ὥρα που καίγεται.

  • Ἰσχυρή Δασοφυλακή μέ ἐπάρκεια προσωπικοῦ καί κονδυλίων γιά ἀντιπυρική προστασία, ἔλεγχο λαθροϋλοτόμησης καί λαθροοικοδομῆς.
  • Διαρκές πρόγραμμα ἀναδασώσεων, μόνο μέ φυσικά δέντρα τοῦ τόπου μας καί ὄχι μέ ὑβρίδια δέντρων.
  • Ἡ ὁλοκλήρωση τοῦ δασολογίου εἶναι συνταγματική ἐπιταγή (ἄρθ. 24, παρ. 1). Ἀπαραίτητη εἶναι καί ἡ δημιουργία ἀνεξάρτητης ἀρχῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ πλούτου μέ ἔλεγχο στήν ἐκτός σχεδίου οἰκοδόμηση, στή διαχείριση λυμάτων καί μπαζῶν.

 

-Βιοτεχνολογία καί Διατροφή

Ἐκπαίδευση καί οἰκονομικά κίνητρα καταναλωτικῆς καί παραγωγικῆς μετάβασης σέ φυσικότερη διατροφή.

  • Αὐτό θά ἐπιτευχθεῖ, ἀρχικά, μειώνοντας τά γενετικά τροποποιημένα συστατικά, τήν ὑψηλή περιεκτικότητα σέ ἀκόρεστα λιπαρά καί σάκχαρα.
  • Ἔπειτα, αὐξάνοντας τήν παραγωγή καί διάθεση τροφίμων μέ φυσικούς σπόρους που μεταφυτεύονται καί ἀναπαράγονται. Δέ νοεῖται, φυσικά, «βιώσιμη ἀνάπτυξη» ἡ ἀνάγκη νά εἰσάγουμε κάθε χρονιά σπόρους μίας χρήσης γιά τήν ἐπόμενη σοδειά μας.