COVID-19: Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ

Ὁ ἰός COVD-19 εἶναι μία ἐπώδυνη πραγματικότητα. Ὡστόσο, ἡ ἀντιμετώπισή του ἄνοιξε τήν ὅρεξη πολλῶν «καλοθελητῶν» πού, ἐπικαλούμενοι τήν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας, αὐθαιρετοῦν μέ παραδοχές πού προσβάλλουν τή νοημοσύνη μας, ὅτι ὁ ἰός εἶναι τάχα πιό κολλητικός σέ ἱερούς ναούς καί οἰκογενειακές ἐπιχειρήσεις, ἀπό ὅτι σέ σύνορα, σοῦπερ- μάρκετ, τράπεζες καί λεωφορεῖα.

Ἡ κυβέρνηση ἄφησε ἀθωράκιστη τήν ὑγεία  τῶν πολιτῶν, εὐτέλισε τήν ἐπιστήμη, ἀρνήθηκε τόν διάλογο,  ἐπέβαλε ἀκατανόητα μέτρα πού ἡ ἵδια περιφρόνησε, δίχασε τήν κοινωνία μας, τσάκισε τήν ψυχική καί οἰκονομική ὑγεία πολλῶν, προσέβαλε καί  χλεύασε τίς ἀξίες μας. Καί τώρα, νίπτει τάς χεῖρας γιά χιλιάδες θανάτους ἀγαπημένων μας, πού μπορούσαν νά εἴχαν ἀποφευχθεῖ.

Ὁ πρωθυπουργός, μοναδικός στόν κόσμο που αὑτοαναγορεύθηκε σέ ἡγέτη λαοῦ ψεκασμένων, ἀνερυθρίαστα προωθεῖ τήν ἐπιβολή ἰατρικῶν πράξεων χωρίς συναίνεση – ἰδέα που καταδικάστηκε στή δίκη τῆς Νυρεμβέργης, κατά τοῦ ναζισμοῦ. Κάποιοι ὄντως πρέπει νά «μείνουν σπίτι».

Ὁ ἐμβολιασμός εἶναι ἕνα σημαντικό ἐπίτευγμα τῆς ἐπιστήμης καί ἔχει σώσει ἑκατομμύρια ζωές. Ἐξίσου ἀναμφισβήτητα, καινοφανῆ ἐμβόλια γιά τόν COVID-19 προβληματίζουν πολλούς καλοπροαίρετους, ἔχοντας θεμελιώδεις διαφορές ἀπό ὅσα παραδοσιακά γνωρίζαμε περί τῶν ἐμβολίων:

• Ἡ ἐμπορική διάθεσή τους, μέ «προσωρινή καί ὑπό ὄρους» ἔγκριση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ὀργανισμοῦ φαρμάκων (ΕΜΑ), συνοδεύεται ἀπό πρωτοφανές ντόμινο ἀποποίησης νομικῶν εὐθυνῶν ἐκ μέρους φαρμακοβιομηχανιῶν, κυβερνήσεων, ἱατρικῶν συλλόγων, ἐπιστημονικῶν ἐπιτροπῶν. Τελικά, μόνος ὑπεύθυνος γιά πιθανές παρενέργειες εἶναι ὁ ὑγιῆς πολίτης πού καλεῖται νά ἐμβολιαστεῖ! Τέτοια μετακύλιση εὐθύνης συναντᾶται μόνο σέ ἀπελπισμένους ἀσθενεῖς καί σέ πειραματόζωα.
• Τά ΜΜΕ ἔχουν εὐρέως ἀναφέρει συντριπτικά ποσοστά ἀβίαστης ἄρνησης ἐμβολιασμοῦ ἐκ μέρους ἱατρῶν καί νοσηλευτῶν, ἐπιβεβαιώνοντας τόν προβληματισμό.
• Τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ἀποφάσισε (ψήφισμα 2361, 27/1/21) ὅτι γιά τά ἐμβόλια Covid-19, τά κράτη-μέλη ὀφείλουν νά ἐνημερώνουν τούς πολίτες τους ὅτι ὁ ἐμβολιασμός ΔΕΝ εἶναι ὑποχρεωτικός καί ὅτι κανεῖς δέν πρέπει νά ὑποστεῖ πίεση μέ πολιτικά, κοινωνικά ἤ ἄλλα μέσα, προκειμένου νά ἐμβολιαστεῖ, ἐάν δέν τό ἐπιθυμεῖ – καί περαιτέρω, ὅτι κανεῖς δέν θά ὑποστεῖ διακρίσεις ἐπειδή δέν ἔχει ἐμβολιαστεῖ, λόγω πιθανῶν κινδύνων γιά τήν ὑγεία του ἤ διότι δέν θέλει νά ἐμβολιαστεῖ. Ὠστόσο, ἡ κυβέρνηση, μέ ἕναν ἀνεξήγητα μανιώδη τρόπο, ἐπιμένει νά διχάζει τόν λαό καί νά σπέρνει τό μίσος ἀπέναντι σέ ὅσους δέν ἐπιθυμοῦν τόν ἐμβολιασμό.
• Μία κυβέρνηση που σέβεται τούς πολίτες της καί τίς ἀτομικές τους ἐλευθερίες, θά διέθετε ὅλους τούς τύπους ἐμβολίων, διασφαλίζοντας τήν ἄνευ διακρίσεων ἐλευθερία ἐπιλογῆς του κάθε πολίτη νά ἐμβολιαστεῖ μέ ὁποιοδήποτε ἐμβόλιο ἐκεῖνος θά ἐπιθυμοῦσε. Περαιτέρω, ἐμβόλιο πού δέν ἐγγυᾶται τή μή μετάδοση τοῦ ἰοῦ, δέ νοεῖται νά παρέχει πιστοποιητικά ἀσυλίας στή δημόσια ὑγεία. «Ἀσφάλεια»; Ἴσως, ἀν καί παροδική. «Ἐλευθερία;» Σίγουρα ὄχι!

Τί θά ἔκανε ἡ ΝΙΚΗ ὡς Κυβέρνηση;

Οἱ ὑγειονομικές ἀπειλές πλέον θά πρέπει νά συμπεριλαμβάνονται στούς οἰκονομικούς καί κοινωνικούς προϋπολογισμούς μας, μέ μέτρα που διατηροῦν τήν οἰκονομία βιώσιμη εἴτε ὑπάρχει πανδημία, εἴτε ὄχι. Ὁ μαζικός ἐγκλεισμός ἀποδείχθηκε ὅτι δέν εἶναι λύση ἀλλά μετάθεση τοῦ προβλήματος στό μέλλον. Ἡ στρατηγική συνέχιση τῆς κοινωνικῆς, ἐκπαιδευτικῆς, οἰκονομικῆς ζωῆς, προϋποθέτει τήν ἀποφυγή συμφόρησης τῶν ΜΕΘ καί κατάρρευσης τοῦ συστήματος ὑγείας. Τελικά, πρέπει νά μποροῦμε νά περάσουμε τόν (κάθε) ἰό μέ ἤπια συμπτώματα. Αὐτό σημαίνει να προτάξουμε ὡς δομημένη πολιτεία καί κοινωνία βασικούς «κυματοθραῦστες»: τό ἰσχυρό ἀνοσοποιητικό, τήν πρωτοβάθμια φροντίδα, τήν καλή φαρμακευτική ἀγωγή καί τρόπο νά λειτουργεῖ ἀδιάσπαστα ἡ οἰκονομία καί ἡ κοινωνία μας χωρίς νά αὐτοκαταστρεφόμαστε. Ἔχοντας ὑλοποιήσει αὐτούς τούς «κυματοθραῦστες», τό (κάθε) ἐμβόλιο εἶναι τό κερασάκι, ὄχι ἡ τούρτα. Ἀναλυτικότερα, οἱ πυλῶνες μίας ἐθνικῆς στρατηγικῆς εἶναι:

1. Θωράκιση Ἀνοσοποιητικοῦ:

• Ἑστίαση στό τρίπτυχο σωστῆς διατροφῆς–ἄσκησης–καλῆς ψυχολογίας, πού εἶναι σημαντικό νά ἀποτελοῦν μέρος τῆς καθημερινότητας τοῦ πολίτη. «Εἰδικοί» γιά ποιοτικότερη καθημερινότητα στήν κοινωνία μας δέν εἶναι μόνο οἱ λοιμωξιολόγοι – εἶναι καί οἱ γυμναστές, οἱ διατροφολόγοι, οἱ ἐκπαιδευτικοί, οἱ ψυχολόγοι, ἀκόμη καί οἱ ἐθελοντές νέοι κάθε γειτονιᾶς, πού ὅλοι μποροῦν νά συμβάλλουν νά ἀνακαλύψουμε τή δύναμη τῆς ἀλληλοβοήθειας καί τήν αἴσθηση τῆς κοινότητας.
• Τά ΜΜΕ ὀφείλουν νά συμβάλλουν στήν συνολική προσπάθεια, ὄχι μέ τό θάψιμο τοῦ ἐπιστημονικοῦ διαλόγου καί τή φίμωση τῆς ἀντίθετης ἄποψης, ἀλλά μέ τήν ποιοτική προβολή ἐκπαίδευσης τοῦ κοινοῦ στήν καλή διατροφή καί τή φυσική ἄσκηση – καί, ἐπιτέλους, μέ τήν εἰδησεογραφική τους ἑστίαση σέ εἰδήσεις θάρρους καί ἐλπίδας, ἀντί μιζέριας καί φόβου.

2. Πρωτοβάθμια Φροντίδα:

• Ἐνεργητική ὑποστήριξη κάθε νέου κρούσματος μέ πρόσληψη νοσηλευτῶν γιά κατ’ οἶκον νοσηλεία, τακτικό πρόγραμμα ἐπισκέψεων, πολυβιταμινική καί διατροφική ἀγωγή γιά ἄμεση ἐνίσχυση τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ, πρίν τό «ξέσπασμα» τοῦ    ἰικοῦ φορτίου.
• Μία πατριωτική κυβέρνηση δέν διαφημίζει λύσεις πού βρίσκουν διχασμένους τούς ἐπιστήμονες, οὔτε παρατᾶ ἀβοήθητο τόν νοσοῦντα ὡς ψυχρή στατιστική, μέ ἀπειλές προστίμων παραβίασης τῆς καραντίνας – τόν βοηθᾶ ἀπό νωρίς νά περάσει ἤπια τήν ἀσθένεια καί νά μήν τήν ἀφήσει νά κλιμακωθεῖ.

3. Φαρμακευτική Ἀγωγή:

Οἱ σοβαρές ἐπιπλοκές ὀφείλονται σέ μικρόβια καί ὄχι στόν ἰό καθεαυτό. Ἀντιβιοτικά σχήματα καί αντιορρός μονοκλωνικῶν ἀντισωμάτων ἄμεσα ἀντιμετωπίζουν ἐπιπλοκές γιά εὐπαθεῖς  ὁμάδες. Ἀπό τόν Νοέμβριο τοῦ 2020, φάρμακα τέτοιου τύπου ἐγκρίθηκαν ἀπό τόν FDA τῶν ΗΠΑ καί σώζουν ζωές, ἐνῶ στήν Ἑλλάδα τηρήθηκε ἀδιανόητη σιωπή ἀπό τούς ὑπευθύνους χάραξης πολιτικῆς, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑπάρξουν ἑκατόμβες ἀβοήθητων θυμάτων. Ἄρα, ὑποχρέωση καί δέσμευση τῆς ΝΙΚΗΣ εἶναι ἡ ὑποστήριξη ἔρευνας, ἀνάπτυξης καί παραγωγῆς φαρμάκων ἀπό ἑλληνικές ἐπιστημονικές ὁμάδες πού σήμερα ἔχουν ἀφεθεῖ στήν στήριξη τρίτων.

4. Βιώσιμη Οἰκονομία:

   Ἡ οἰκονομική ἐξαθλίωση καί αύτοκαταστροφή δέν βοήθησε κανενός τήν ὑγεία: ἀνοικτή οἰκονομία,  εὔλογες ἀποστάσεις, μέτρα ὑγιεινῆς, ἔξυπνες ὦρες λειτουργίας καταστημάτων γιά καλύτερη διανομή τῆς πελατείας, μέσα μεταφορᾶς μέ συχνότερα δρομολόγια, λιγότερους ἐπιβάτες καί αὐστηρό ἔλεγχο, εἴσοδος στή χώρα μόνο μέ rapid test. Ἡ ἀστυνομία νά βρίσκεται στή φυσική τῆς ἀποστολή πρόληψης καί καταστολῆς τοῦ ἐγκλήματος, ὄχι στήν ἔκδοση προστίμων σέ οἰκογενειάρχες.

5. Πνεῦμα ἑνότητας καί ἐλευθερίας, ὄχι διχόνοιας καί καταναγκασμοῦ:

• Ὡς Κυβέρνηση, θά μᾶς ἦταν ἀδιανόητο νά ἐπέμβουμε στόν τρόπο ἤ τόν χρόνο πού ἡ Ἐκκλησία τελεῖ τά Ἱερά τῆς Μυστήρια. Ἀντιθέτως, τό Κράτος θά βοηθοῦσε τήν Ἐκκλησία νά ὑλοποιήσει τίς ἐπιλογές της μέ τόν ἀσφαλέστερο τρόπο, ἀξιοποιῶντας τήν θεραπευτική ἰσχύ τῆς πίστης μας σέ ὄφελος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀγκαλιάζοντας ἐξίσου καί τούς πιό ἐπιφυλακτικούς ἀλλά καί τούς ψύχραιμους.
• Περαιτέρω, θά μᾶς ἦταν ἀδιανόητο ὡς Κυβέρνηση νά στοχεύουμε στόν ψυχαναγκασμό τῶν συμπολιτῶν καί τῶν παιδιῶν μας σέ ἱατρικές πράξεις, στερῶντας τους ἀπό τόν βιοπορισμό ἤ τήν πρόσβαση σέ πνευματικά ἤ ὑλικά ἀγαθά, μέ πρόσχημα τό «καλό τῶν ἄλλων» – παρανοϊκή ἰδεοληψία ἀπέναντι σέ νόμιμους, φορολογούμενους, ὑγιεῖς πολῖτες!
• Μία κυβέρνηση πού σέβεται τούς πολῖτες της καί τίς ἀτομικές τους ἐλευθερίες, θά διέθετε ὅλους τούς τύπους ἐμβολίων, διασφαλίζοντας τήν ἄνευ διακρίσεων ἐλευθερία ἐπιλογῆς τοῦ κάθε πολίτη νά ἐμβολιαστεῖ μέ ὁποιοδήποτε ἐμβόλιο ἐκεῖνος θά ἐπιθυμοῦσε, ἐάν τό ἐπιθυμοῦσε.